Kendi Önüne Taş Koyma! Hayallerini Sabote Eden 4 Sınırlayıcı İnancı Bırak

Hedeflerine ulaşmak istiyorsan, kendine çelme takmayı bırak.

Muhtemelen bu yıl koyduğun tüm hedeflere ulaşamayacaksın. Ama bu, yetersiz olduğun için değil; büyük ihtimalle kendi önüne taş koyduğun için olacak.

Bilinçaltında yer eden bazı sınırlayıcı inançlar, seni farkında bile olmadan hedeflerinden uzaklaştırıyor. İşte en sık yapılan üç hata ve onlardan kurtulmanın yolları

1. Yetersizlik Hissi (Imposter Sendromu)

Öncelikle bir konuda anlaşalım: Imposter Sendromu, aslında tam anlamıyla bir sendrom değil.

Beynimizin dünyayı algılarken yaptığı tipik bir hata, diğer adıyla bir bilişsel yanılgı. Yani “Ben yeterince iyi değilim” diye düşünüyorsan, bunun gerçek bir sebebi olmayabilir.

Üstelik ne kadar başarılı olursan, bu his o kadar artabiliyor.

Peki bu tuzaktan nasıl çıkabilirsin?

• Geçmişine bak: 1 yıl önceki veya 5 yıl önceki halinle kıyasla. Ne kadar yol kat ettiğini gör.

• Başarılarını kutla: Küçük ya da büyük fark etmez, kazandığın zaferleri görmezden gelme.

• Yakın çevrenle başarısızlıklarını paylaş: Böylece, onların da zorlandığını göreceksin. Hepimiz aynı gemideyiz!

2. İçindeki Eleştiri Canavarı

Kaç kere kendine “Ne aptalım!”, “Ne kadar beceriksizim!” “Ne kadar sakarım” dedin?

Hepimizin içinde bir eleştirmen var. Ama bu ses, çoğu zaman özgüvenimizi yerle bir eden, motivasyonumuzu baltalayan ve üretkenliğimizi düşüren bir düşman.

Bu sesi susturmanın yolu, kendinle daha nazik konuşmak. Bir arkadaşın hata yaptığında ona nasıl yaklaşıyorsan, kendine de öyle yaklaş. Ayrıca, olumlu telkinler kullanarak zihnini yeniden programlayabilirsin.

Güne başlarken kendine şunları söylemeyi dene:

• “Ben bu işin üstesinden gelebilirim.”

• “Yapamasaydım, buraya kadar gelemezdim.”

• “Her gün biraz daha iyiye gidiyorum.”

•. “Eğer bir başkası yaptıysa ben de yapabilirim”

Kendi iç sesini eğitmeye başladığında, ona daha fazla kulak vermek isteyeceksin.

3. Dikkat Dağınıklığı: En Büyük Engel

Birçoğumuz için dikkat dağınıklığı, hedeflerimize ulaşmanın önündeki en büyük engel. Ama dikkat dağıtan şeyleri fark etmek sandığın kadar kolay olmayabilir.

Çamaşırları yıkamak, evi toplamak, hatta “gerekli” görünen bazı işler bile birer dikkat dağıtıcı olabilir. Eğer gerçekten önemli bir işi yapmamak için bu tür şeylere sığınıyorsan, bilinçsizce kaçış planı yapıyorsun ve sahte zaferlerin tadına varıyorsun.

Peki, bu kısır döngüyü nasıl kırarsın?

1. İçsel tetikleyicileri yönet: Dikkatin neden dağılıyor? Canın mı sıkılıyor? Zor bir iş mi yapıyorsun? Önce bu soruları cevapla. Bunun için kağıt / kalem kullan. Sadece zihninde cevaplama.

2. Önceliklerini netleştir: Yapman gereken işleri belirli zaman dilimlerine ayır ve kendine “Şu an gerçekten yapmam gereken iş ne?” sorusunu sor. (Bunun için zaman kutuları tekniği ile ilgili yazdığım yazıya göz atabilirsin.)

3. Dış tetikleyicileri engelle: Telefon bildirimleri, sosyal medya, sürekli çalan e-postalar… Bunları kontrol altına al.

4. Kendine söz ver: Kararlarının arkasında durabilmek için küçük anlaşmalar yap. Örneğin, “Bu görevi bitirene kadar telefonuma bakmayacağım.”

Hedeflerine ulaşmanı engelleyen şey dış dünya değil, senin düşünce kalıpların olabilir. Eğer kendine “Ben yapamam” diyorsan, bu düşünce gerçekten yapamamana neden olur.

Henry Ford’un çok güzel bir sözü var tam da bu durumla ilgili

“Yapabileceğini düşünüyorsan haklısın, yapamayacağını düşünüyorsan da öyle!”

O yüzden, bir sonraki hedefini düşündüğünde kendine şu soruyu sor:

“Gerçekten imkânsız mı, yoksa ben mi kendime engel oluyorum?”

Ve sonra, kendi yolundan çekil! 🚀